Stanisław Moryto
Kompozytor, organista i pedagog, urodzony 8 maja 1947 w Łącku k. Nowego Sącza, zmarł 5 czerwca 2018 w Warszawie. Ukończył studia wPaństwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie: organy (1971) pod kierunkiem Feliksa Rączkowskiego oraz kompozycję (1974) u Tadeusza Paciorkiewicza.
W latach 1973-81 przewodniczący Stowarzyszenia Polskiej Młodzieży Muzycznej Jeunesses Musicales de Pologne, prezes Ludowego Instytutu Muzycznego (1981-1997 – od 1992 Polski Instytut Muzyczny), członek Narodowej Rady Kultury (1984-1990) i Rady Programowej Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina (2007-2010). Inicjator i dyrektor artystyczny legnickiego festiwalu Conversatorium Muzyki Organowej (1986-2011).
Prorektor Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina (1996-2002), a następnie dziekan Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki (2002-2005), a w latach 2005-2012 rektor tej uczelni. Profesor zwyczajny Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, doktor honoris causa Keimyung University w Daegu (Korea Południowa).
Działalność koncertową rozpoczął jeszcze w czasie studiów, występując zarówno jako solista, jak i kameralista w Polsce, a także innych krajach europejskich. Nagrywał dla rozgłośni radiowych i wytwórni fonograficznych, m.in.: Polskie Nagrania, Sonoton Pro Viva, Acte Préalable, BeArTon.
Zainicjował serie wydawnictw dawnej i współczesnej muzyki polskiej, przeznaczonej na organy i obejmującej m.in. Krakowską Tabulaturę Organową, Gdańską Tabulaturę Organową, Warszawską Tabulaturę Organową (XVII w.), Kolekcję Conversatorium oraz serię Pierwodruki Muzyczne Kompozytorów Polskich.
Jego kompozycje zostały zarejestrowane na kilkudziesięciu płytach i były wykonywane na koncertach i festiwalach muzycznych w kraju i za granicą (Austria, Belgia, Białoruś, Bułgaria, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Japonia, Kanada, Kazachstan, Korea Południowa, Kuba. Liban, Litwa, Łotwa, Mołdawia, Niemcy, Norwegia, Rosja, Słowacja, Szwajcaria, Szwecja, Turcja, USA, Watykan, Węgry, Wielka Brytania, Włochy).
Za swoją twórczość otrzymał szereg nagród w konkursach kompozytorskich. Został także uhonorowany wieloma nagrodami i odznaczeniami, w tym Nagrodą Miasta Legnicy (2000), Nagrodą im. Św. Brata Alberta – Adama Chmielowskiego (2008), Nagrodą im. Włodzimierza Pietrzaka (2009), Nagrodą „Fryderyk” Akademii Fonograficznej w kategorii Kompozytor Roku (2010), Nagrodą Ministra Kultury (1995, 2011). W 2007 roku Wielki Mistrz Zakonu Maltańskiego odznaczył kompozytora Crucem Magni Officialis, a w 2012 Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej – Krzyżem Oficerskim Orderu „Polonia Restituta”.