Kompozytor, pianista i pedagog. Urodzony 20 sierpnia 1889 w Koninie, zmarł 22 marca 1977 w Laskach koło Warszawy.
Naukę gry na fortepianie rozpoczął pod kierunkiem Pawła Romaszki, teorii muzyki uczył się u Marka Zawirskiego. W 1909 ukończył Instytut Muzyczny w Warszawie, gdzie studiował grę na fortepianie w klasie Aleksandra Michałowskiego oraz kompozycję i instrumentację pod kierunkiem Zygmunta Noskowskiego i Romana Statkowskiego. Od 1912 przebywał w Lipsku i Meiningen, gdzie kontynuował naukę gry na fortepianie u Josepha Pembaura juniora oraz kompozycję pod kierunkiem Maxa Regera.
Jako pianista zadebiutował w 1914 w Lipsku, jednak jego działalność koncertową przerwał wybuch I wojny światowej. Do występów powrócił w 1921 we Lwowie, dokąd przyjechał po zakończeniu działań wojennych. Do 1929 prowadził jednocześnie klasę fortepianu kursu koncertowego we lwowskim Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego oraz pisał artykuły dla czasopisma „Słowo Polskie”.
W tym czasie stał się znany również jako kompozytor, głównie dzięki liryce wokalnej (jego pieśni – napisał ich ok. 400 – śpiewała m.in. Ada Sari) oraz utworom fortepianowym (skomponował ok. 320 preludiów, ponad 240 mazurków, wiele miniatur, etiud, nokturnów i tańców), które często sam wykonywał podczas koncertów kompozytorskich.
W 1929 przeniósł się do Katowic, gdzie zorganizował Śląskie Konserwatorium Muzyczne i został jego dyrektorem. Z jego inicjatywy przy katowickiej uczelni została założona jedyna w Polsce Wojskowa Szkoła Muzyczna. W 1933 zamieszkał w Warszawie. Tu pracował w Polskim Radiu, początkowo jako „kontroler muzyczny”, a następnie jako „referent muzyki poważnej”.
Podczas II wojny światowej brał udział w koncertach konspiracyjnych i prowadził tajne nauczanie. Od 1946 roku, przez 17 lat, był dyrygentem chóru i nauczycielem gry na fortepianie w Zakładzie dla Ociemniałych w Laskach pod Warszawą. Pozostał tu także po przejściu na emeryturę.
Został uhonorowany wieloma nagrodami i odznaczeniami, m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1938, 1958), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1960), Nagrodą II stopnia Ministra Kultury i Sztuki za twórczość fortepianową i wokalną (1963).