Ur. w 1999 r., jest kompozytorem i skrzypkiem pochodzącym z Lublina. Obecnie studiuje kompozycję muzyki elektronicznej, filmowej i teatralnej na UMFC, skupiając się jednocześnie na tworzeniu instalacji multimedialnych oraz utworów na syntezatory modularne. W muzyce poruszają go zjawiska nieoczywiste i trudno uchwytne, na które to stara się kierować uwagę słuchaczy.

Kompozytor jest współtwórcą podcastu o kompozycji Zbyt poważnie. W latach 2020- 2022 był wiceprezesem Koła Naukowo-Artystycznego Wydziału Kompozycji i Teorii Muzyki.

Jest również laureatem wielu konkursów kompozytorskich (w tym 63. Konkursu Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda), a jego utwory były wykonywane na festiwalach takich jak Warszawska Jesień, NeoArte – syntezator sztuki w Reykjaviku czy Nowa muzyka w Bydgoszczy.

Ekstensje na ensemble dęty i dwóch perkusistów
Ekstensja (łac. ‘extentio’) oznacza rozciągłość, poszerzanie danego obiektu i jego znaczeń. W utworze Ekstensje pisanym na 80. rocznicę Powstania Warszawskiego przestrzeń, wielowymiarowość oraz odniesienia i kontekst stały się punktem wyjścia do rozważań na temat muzyki. Utwór metaforycznie oddaje istotę różnych zjawisk, które mogły mieć miejsce podczas 63 dni walki.

Ważne przy tworzeniu kompozycji były rozważania na temat roli jednostki w społeczeństwie, wpływie decyzji jednej osoby na wybory całych społeczności. Każdy z 10 wykonawców spełnia w zespole określone funkcje. Dialogowanie pomiędzy instrumentami, łączenie ich w ensemble i struktury przypomina tworzące się w trakcie powstania grupy, zrywy oraz relacje międzyludzkie. Zestawianie partii solowych i tutti jest zaś próbą wejścia w emocje, które mogli przeżywać poszczególni ludzie uczestniczący w tych dramatycznych wydarzeniach.

Tak jak walki rozpoczynały się w różnych miejscach Warszawy, by następnie rozprzestrzenić się na całe miasto, tak poszczególni muzycy wraz z przebiegiem 20-minutowego utworu przemieszczają się w różne miejsca we wnętrzu kościoła.

Kompozycja ta nie jest jednak komentarzem współczesności lub próbą interpretacji historii. Muzyka, jako byt abstrakcyjny, przechodzi ponad dyskusją na temat skutków powstania, ale skupia się na uczuciach, na poszczególnych ludziach; dzieje się tu i teraz, nie myśli o tym co może wydarzyć się za moment, lecz jest sensem sama z siebie. Właśnie o różnorodnych, często silnych i trudnych emocjach, jakie wywołuje w nas myślenie o Powstaniu Warszawskim, opowiadają Ekstensje.

Przemysław Pacek