https://www.superrolex.co/
Menu Zamknij

Edward Sielicki

fot. Kim Seo Young

Urodził się 3 czerwca 1956 w Warszawie. Studiował kompozycję w Akademii Muzycznej w Warszawie (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina) u Andrzeja Dobrowolskiego i Włodzimierza Kotońskiego (1975-1980). W 1984 kontynuował studia kompozytorskie oraz w dziedzinie muzyki elektronicznej, u Tona de Leeuw w Konserwatorium im. Sweelincka w Amsterdamie (w ramach stypendium Rządu Holenderskiego). Jest laureatem m.in. Konkursu Młodych ZKP, Konkursu Oddziału Warszawskiego ZKP oraz Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego „Radio Suisse Romande” w Genewie, Międzynarodowego Konkursu Muzyki Elektroakustycznej w Bourges oraz Nagrody Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego. Szereg jego dzieł zarejestrowanych zostało archiwalnie w Polskim Radiu i na płytach. Współpracował ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia, które kilkakrotnie zamawiało u niego utwory. Czterokrotnie nominowany do Nagrody Przemysłu Fonograficznego FRYDERYK. Wykłada na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina. Prowadził zajęcia i kursy mistrzowskie na Letnim Uniwersytecie w Marly-le-Roi pod Paryżem, w Konserwatorium Muzycznym im. Rimskiego-Korsakowa w St. Petersburgu, Akademii Sztuki w Stambule oraz wielokrotnie (w latach 2001-2019) prowadził klasę kompozycji na Uniwersytecie Keimyung w Daegu w Korei Południowej. W 2007 uzyskał tytuł doktora habilitowanego sztuki muzycznej. W latach 2008-12 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina.
Jest autorem ponad 160 kompozycji niemal w każdych gatunkach z elektroniką i multimediami włącznie. Wśród najważniejszych są: muzyka oratoryjna, na chór a cappella, symfonie, koncerty (fortepianowy, fletowy, obojowy, klarnetowy, akordeonowy, na kwartet smyczkowy i orkiestrę, na fortepian na 4 ręce i orkiestrę smyczkową, concertino na wiolonczelę i smyczki, na altówkę i smyczki), 3 sinfonietty, 2 koncerty na orkiestrę smyczkową oraz utwory na instrument z orkiestrą (bandoneon, saksofon, skrzypce, fortepian, perkusja), utwory kameralne (sonaty: altówkowa, skrzypcowa, klawesynowa, na 2 skrzypiec), kwartety smyczkowe, utwory na różne składy, solowe utwory fortepianowe oraz na inne instrumenty (flet, obój, organy), muzyka elektroniczna, w tym z udziałem instrumentów, muzyka do telewizji, teatru, muzyka dla dzieci i in. Jego muzyka jest wykonywana przez wielu czołowych artystów w kraju i zagranicą oraz nagrywana na płyty.

więcej na www.polmic.pl

Deszcze (koncert 12 maja 2021)
Deszcze
– koncert na fortepian na 4 ręce i orkiestrę smyczkową jest jednym z kilku moich utworów inspirowanych malarstwem. Został dedykowany pięciu wybitnym malarzom surrealistom różnych narodowości, których dzieła wywarły na mnie największe wrażenie. Są to: Francuz – André Masson, Katalończyk – Joan Mirò, Niemiec – Max Ernst, Austriak – Friedensreich Hundertwasser oraz Kubańczyk – Vilfredo Lam. Część ich twórczości powiązać można z wodą i deszczem.
Utwór składa się z 5 części. Pierwsza z podtytułem Cherrapungi, to miasto w Indiach, w którym występuje największa ilość opadów na świecie i kojarzy się z bogato kolorystyczną i wieloznaczną strukturą malarstwa tego na poły abstrakcyjnego malarza. Część II – Sople lodu – muzycznie odwołuje się do kadencyjnego motywu z wolnej części Koncertu fortepianowego e-moll Fryderyka Chopina, często określanej jako krople wody ze spadających sopli. Dziwnym trafem malarstwo Mirò jest pełne zawisających w powietrzu elementów podobnych do kropli wody. Część III Europa po deszczu nawiązuje do niezwykłego cyklu Ernsta, w którym znajduje się odwołanie do Europy po Wojnie. Część IV Regentag (Deszczowy dzień) to nazwa towarzysząca Hundertwasserowi (mającego „sto wód” w nazwisku!) i jego niezliczonym grafikom i obrazom związanym z deszczem, który ten artysta uwielbiał. I wreszcie ostatnia część to las tropikalny Vilfredo Lama. Tytuł części: Las w deszczu (nieprzypadkowa aluzja do jednego z Preludiów Debussy’ego). Pełne odniesień do dżungli obrazy tego malarza przynoszą gęstą atmosferę tropików, z których wyłania się całkiem niespodziewanie, jak z mgły – kubański taniec: rumba. Data powstania utworu: 2012-13.
Edward Sielicki

André Masson
Joan Mirò
Max Ernst
Friedensreich Hundertwasser
Vilfredo Lam