Urodzony w 1992 r. jest słuchaczem Szkoły Doktorskiej Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w specjalności Kompozycja. Swoje umiejętności szlifował na Wydziale Kompozycji i Teorii Muzyki oraz na Wydziale Reżyserii Dźwięku macierzystej Uczelni, jak również na licznych warsztatach, kursach i konferencjach (w m.in. University of York, Berklee College of Music, Harvard University).
Jest laureatem licznych ogólnopolskich  i międzynarodowych konkursów w wielu dziedzinach muzyki, w tym kompozycji, reżyserii dźwięku, pianistyki, solfeżu oraz harmonii. Jako pierwsza osoba w historii szkolnictwa artystycznego uzyskał Diamentowy Grant (2019), w ramach którego prowadzi badania nad psychoakustycznymi właściwościami systemów mikrotonowych. Planowanym efektem projektu badawczego jest wystawienie w 2023 debiutanckiej opery.
W dziedzinie kompozycji Krzysztof Kicior stworzył ponad czterdzieści utworów na zróżnicowane składy – od instrumentów solowych po orkiestrę symfoniczną – i o zróżnicowanym czasie trwania – od trzech do dziewięćdziesięciu minut. Jego dzieła były wielokrotnie wykonywane w Polsce i za granicą, m.in. w Austrii, Słowenii, na Białorusi, w Kazachstanie, Kirgistanie, Tajlandii, Malezji i Brunei Darussalam. Niektóre z nich powstawały na zamówienie krajowych i zagranicznych instytucji, włączając w to m.in. Partch Quartet (Honolulu, USA) oraz Kinemo Festival (Mińsk, Białoruś). Kompozycja Collapse. Concerto for percussion and ensemble, zamówiona przez Chopin University Modern Ensemble, zamyka debiutancki album zespołu wydany przez Chopin University Press (UMFC CD 134), nominowany do nagrody Fryderyki 2021.
Choć kompozycja jest wiodącym obszarem działalności Krzysztofa Kiciora, młody naukowiec jest aktywny również w innych dziedzinach szeroko pojętej sztuki. Jako koncertujący za granicą pianista dokonywał lokalnych prawykonań utworów polskich kompozytorów epoki romantyzmu (Ignacy Feliks Dobrzyński, Władysław Żeleński), europejskich kompozytorów XX wieku (Jazeps Vitols, Einojuhani Rautavaara), a także światowych prawykonań dzieł twórców współczesnych (Nayoung An, Jacek Sienkiewicz). W dziedzinie reżyserii dźwięku od lat związany jest z Audio Engineering Society, gdzie – jako jedyna osoba z Europy Środkowej – zaangażowany jest w prace Diversity & Inclusion Committee, którego obradom przewodniczył podczas 146. Międzynarodowej Konwencji AES w Dublinie (2019). Ze względu na aktywną działalność artystyczno-naukową w trzech specjalnościach: kompozycji, pianistyce i reżyserii dźwięku, obszar pracy badawczej Krzysztofa Kiciora skoncentrowany jest zarówno na problematyce komponowania muzyki w kontekście jej wykonywania oraz percepcji, jak i nowym aspektom wykonawczo-odbiorczym względem powstających utworów.

www.krzysztofkicior.pl

métensomatose na cztery perkusje (koncert 7 maja 2021)
Métensomatoza to grecki termin oznaczający wędrówkę dusz, obserwowaną z punktu widzenia pojedynczego ciała, które staje się miejscem przebywania kolejnych jestestw. Utwór stanowi próbę uchwycenia nieuchwytnego: zewnętrznej obserwacji bytów przemieszczających się pomiędzy czterema punktami, egzemplifikowanymi przez perkusistów.
Kompozycja poświęcona jest pamięci wszystkich zmarłych, dla których rok samotności stał się ostatnim przeżyciem.

Krzysztof Kicior