Kompozytorka muzyki współczesnej oraz filmowej. Ukończyła Studia Kompozycji na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie pod kierunkiem Krzysztofa Knittla oraz Wydział Instrumentalny – gitarę klasyczną w Akademii Muzycznej w Łodzi. Nominowana do nagrody Grand Prix Komeda za najlepszą muzykę w Polskim Filmie Fabularnym oraz nagrodzona na tym Festiwalu (2021). Wydała kilka płyt ze swoją muzyką współczesną – Chemistry of Love (Requiem Records, 2019), TransMission (Audio Art Festival, 2020).

Ważne prace kompozytorki – Figures na orkiestrę symfoniczną (2016), The music of fractal plants na orkiestrę smyczkową (2019), TransLokacja (2021), Ishtar (2020).
Jej muzyka była prezentowana na międzynarodowych festiwalach – Music Festival Ecos Urbanos (Mexico City, 2021), 14th International Festival of Contemporary Music and Visual Arts (Bydgoszcz, 2018), Festiwal Audio Stage (Warszawa, 2020). Tworzy także muzykę interaktywną, korzysta z najnowszych technologii w muzyce – urządzeń interaktywnych: Exformer i Danceformer.

Kompozytorka jest autorką muzyki do ponad 40 filmów. Jej znane prace, to muzyka do filmów fabularnych: Amatorzy – reż. Iwona Siekierzyńska (2021) A French Woman – reż. Kim Hee-Jung (2019), Hanoi – Warszawa – reż. Katarzyna Klimkiewicz (2009). Filmy z jej muzyką były prezentowane na festiwalach filmowych na całym świecie
i zdobywały liczne nagrody – Nagrodę Hollywood Eagle Award na Polish Film Festival w Los Angeles, Nagrodę Główną na Festiwalu Off Camera w Krakowie, Slamdance Film Festival w USA.

Brała udział w The MUSE-IC project (Paris 2018), Seconds Concert Series (USA, Boston 2017), Tesla Quartet Call for Scores 2017 (USA, Quincy). Jest członkiem Stowarzyszeń Artystycznych ZaiKS, PseME.

Więcej informacji: www.marzenamajcher.manifo.com

The Code of Life na orkiestrę kameralną (2022), to najnowsza kompozycja Marzeny Majcher. Inspiracją do powstania muzyki był kod genetyczny DNA człowieka. Utwór jest symboliczną próbą dotarcia poprzez muzykę do tajemnicy życia, która jest zaszyfrowana w tym kodzie. Dzieło charakteryzuje oryginalna koncepcja autorki polegająca na transformacji do partytury muzycznej struktur graficznych oraz zapisów kodu DNA. Proces tworzenia kompozycji, polegał na przeniesieniu proporcji liczbowych, struktur wzorów chemicznych oraz graficznych obrazów kodu genetycznego na pełne ekspresji motywy rytmiczne, melodykę i dramaturgię utworu. W The Code of Life widoczne są nawiązania do tendencji stylistycznej New Simplicity, technika kompozytorska – minimalizm oraz własny styl muzyczny autorki. Utwór składa się z trzech części, których nazwy pochodzą od nazw zasad azotowych zawartych w kodzie DNA (I Guanine, II Cytosine, III Adenine). Muzyka jest kontynuacją metody kompozytorskiej artystki – transformowania struktur pozamuzycznych pochodzących z różnych dziedzin nauki oraz faktur z otaczającego nas świata na język muzyki (np. w swojej poprzedniej kompozycji – Chemistry of Love, kompozytorka przeniosła do partytury wzory substancji chemicznych odpowiedzialnych za stan zakochania).