Urodził się 20 grudnia 1939 w Budapeszcie. Kompozytor, pianista, improwizator i pedagog pochodzenia węgierskiego;  Od 1969 mieszka w Polsce. Studiował grę na fortepianie w klasie Margerity Trombini-Kazuro i kompozycję u Witolda Rudzińskiego (oba dyplomy z wyróżnieniem) w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie.
Jako kompozytor i solista występował w kraju oraz za granicą na wielu festiwalach (m.in. na Warszawskiej Jesieni, Poznańskiej Wiośnie Muzycznej, Warszawskich Spotkaniach Muzycznych, Festiwalu „Musica Polonica Nova” we Wrocławiu, Festiwalu w Łańcucie, Forum im. Witolda Lutosławskiego, Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku, Biennale Zagreb, Budapesti Zenei Hetek, Donaueschinger Musiktage, Festiwal Pianistyczny w Bergamo-Brescia, Festival d’été de Lanaudière w Quebec, Nordiske Musikdage, Recontres Internationales de Musique Contemporaine Metz).
Współpracował z wybitnymi artystami, m.in. Jerzym Artyszem, Andrzejem Hiolskim, Heinzem Holligerem, Romanem Jabłońskim, Jadwigą Kotnowską, Kwartetem Wilanów, Haliną Łukomską, Olgą Pasiecznik, Jadwigą Rappé, Warsztatem Muzycznym Zygmunta Krauzego, Jerzym Witkowskim, Iwoną Mironiuk (z którą od 1999 występuje w duecie fortepianowym). Dokonał wielu prawykonań dzieł polskich kompozytorów (m.in. Pianophonie Kazimierza Serockiego, Wariacji na temat Paganiniego Rafała Augustyna, Etiud Pawła Szymańskiego) oraz nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia. Od wielu lat współpracuje również z Ferencem Lantosem i Márią Apagyi, twórcami kreatywnej pedagogiki muzyczno-wizualnej i założycielami Wolnej Szkoły Artystycznej w Pécs na Węgrzech.
Od 1972 pracuje jako pedagog improwizacji fortepianowej w Szkole Muzycznej II stopnia im. Fryderyka Chopina w Warszawie oraz w Akademiach Muzycznych w Warszawie i Łodzi. Regularnie jest zapraszany przez krajowe ośrodki akademickie (Białystok, Bydgoszcz, Cieszyn, Gdańsk, Katowice, Kraków, Poznań, Wrocław), a także instytucje węgierskie (Akademia Muzyczna im. Ferenca Liszta w Budapeszcie, Wydział Pedagogiki Instrumentalnej Akademii w Debrecen, Uniwersytet w Pécs, Centrum Edukacji w Pécs) w celu wygłoszenia ilustrowanych wykładów na temat kreatywnej pedagogiki i nauczania improwizacji. Bierze udział w kursach improwizacji fortepianowej dla uczniów i nauczycieli szkół artystycznych I i II stopnia. Od 1996 prowadzi wykłady i warsztaty improwizacji fortepianowej na letnich Mistrzowskich Kursach Współczesnej Muzyki Fortepianowej i Wokalnej w Bystrzycy Kłodzkiej i Świdnicy.
Szábolcs Esztényi jest laureatem I nagrody I Ogólnopolskiego Konkursu Improwizacji Fortepianowej (1968). W 1988 otrzymał medal Związku Kompozytorów Polskich za popularyzację polskiej muzyki współczesnej, w 1989 – nagrodę „Orfeusz” przyznaną przez Sekcję Krytyków Stowarzyszenia Polskich Muzyków za wykonanie utworów Tomasza Sikorskiego na 32. Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, a w 1993 – doroczną Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich. W 1998 otrzymał tytuł naukowy profesora sztuk muzycznych, a w 2009 został odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.

więcej na www.polmic.pl